Maldiven

Wist je dat:

-De islam de godsdienst is in de Malediven 
-De hoofdstad niet meer dan 200.000 inwoners heeft 
-Het gemiddelde maand inkomen ligt rond de 350 USD 
-De Malediven bestaan uit 1192 eilanden 
-De Malediven Heeft +/- 450.000 inwoners 
-Het hoogste punt van de Malediven is 2,5 meter boven zeeniveau
-Baibala een lokale sport is 

Aangekomen met een avondvlucht vanaf Colombo was het al meteen duidelijk dat deze bestemming voor getrouwde stellen was. Natuurlijk wist ik dit al op voorhand maar na drie personen gesproken te hebben was dit volledig bevestigd. Wat voornamelijk opviel was ook hier de overvloed aanwezige chinezen. Het is ongelofelijk in hoeveel Aziatische landen China bezig is met multi miljoenen als niet miljarden projecten waar we in Europa geen flauw benul van hebben. Net Sri Lanka verlaten waar ze een mega dam aan het bouwen zijn voor hydro(water) energie. Ben ik dus net geland in de Malediven waar ze een mega project aan het bouwen zijn om een grote (tol)brug te bouwen tussen het vliegveld (eiland) en de hoofdstad. Laat staan alle andere landen en projecten nog waarmee ze bezig zijn. Alle projecten die ik tot nu toe gezien heb zijn allemaal met het oog op winst of invloed creëeren in deze regio’s.  

Gezien de avondvlucht werd er een hotel geboekt rondom het vliegveld. De Malediven staan bekend als een hele dure bestemming. Je kan het zo gek maken als je wilt.... na wat research er uiteraard voor gekozen om het op een Backpacker manier (zo goedkoop mogelijk) te doen.  De volgende dag pakten we de 20 minuten durende local ferry richting de hoofdstad Male voor €0,61 samen. Aangezien de local ferry maar 1x per dag gaat richting het eiland Maafushi besloten we overal ruim op tijd aanwezig te zijn. De local ferry richting Maafushi kost €2,24 voor 2 personen voor een 1,5 uur durende rit. Het had ook allemaal sneller gekund met een speedboat maar dan kost het je $25 USD per persoon. 50 USD of €4,43 samen (inclusief een taxi) is uiteraard een makkelijke keus. 

Aangekomen op Maafushi bleek ons hotel overboekt te zijn. We werden overgeplaatst naar een ander (veel luxer) hotel van dezelfde organisatie voor dezelfde prijs. Alleen de eerste nacht was geboekt om vervolgens langs hotels te gaan om prijzen te vergelijken, kamers te bekijken en direct te boeken. Na deze research kwamen we al snel tot de conclusie dat White Sands Lodge veruit de beste was en rond dezelfde Prijs ligt als de andere hotels door onze deal met de overboeking. Per nacht werd een $35 USD betaald voor een luxe hotelkamer voor 2 personen. 

De volgende dag zou een regenachtige zijn, zeker nog geen echte dag in het paradijs dus. Wel ideaal om mijn blog en aftermovie bij te werken en ondertussen van uit bed de wedstrijden van het wk te bekijken. Een geslaagde en productieve dag dus. Tussendoor heb ik ook nog duikprijzen en excursies vergeleken bij verschillende bedrijven. Ik had een deal gemaakt dat ik later in de avond terug zou komen voor een dag excursie. Als de excursie vol was hadden we pech, zat hij niet vol kregen we korting om hem op te vullen. Een kleine risico aangezien het verblijf hier toch nog bijna 10 dagen is. Zo gezegd zo gedaan bleken we geluk te hebben, in plaats van 50USD hoefden we maar 35 te betalen per persoon.

De volgende ochtend na het ontbijt vertrokken we met de speedboot richting de eerste snorkel plek. Zoals je de plaatjes kent zo blauw is het water ook echt, ongelofelijk mooi. De eerste plons in het warme water is een feit. Ik zet mijn duikbril op en zie om mij heen vissen met een lengte van een meter om mij heen zwemmen. Geen idee hoe ze allemaal heten maar wat een kleurrijke en heldere omgeving wat betreft vissen. Het koraal is helaas niet meer zo kleurrijk door el niño 2 jaar geleden. Even later kwam de grootste verassing tot nu toe een aantal keer langs gezwommen. Een indrukwekkend mooi groot beest van een meter of 3 genaamd de nurse shark kwam elegant een kijkje nemen. Dacht je alles al gehad te hebben mocht ik als een van de weinigen van mijn groep een stuk met een Manta Ray meezwemmen. De volgende stop was veel koraal te zien en ben ik zon half uur met een aantal schildpadden mee gezwommen. De trip was tot nu toe al meer dan geslaagd en we waren nog niet eens halverwege. 

Na een tijdje op een lokaal eiland rondgebracht te hebben en de lunch achter de kiezen te hebben was het tijd om dolfijnen te gaan spotten. Wanneer ze speels waren was het mogelijk om het water in te glijden en ze van dichtbij (onderwater) te kunnen zien. Helaas zwommen ze erg snel en zat het dus niet mee. Wel zwommen ze met de boot mee en sprongen ze alle kanten op, leuk om te zien. 

2 dagen later stond de volgende snorkel trip op het programma. In het begin van de dag waren er geen dolfijnen te bekennen in de vaste lagoon waar ze normaal zaten. Na wederom veel koraal, vissen en schildpadden gezien te hebben was het dan tijd om aan het einde van de dag weer een poging te wagen. Dit wel na een lunch op een zandbank waar alleen wij met onze boot waren. 

Aan het einde van de dag waren ze dan eindelijk daar. Ze zwommen snel maar we wilden graag met ze zwemmen en probeerden het er op te wagen. Na het water in gegaan te zijn waren ze steeds te snel en kwamen ze helaas onze kant niet op.  Na 20 minuten in het water werd besloten om terug de boot op te gaan. Drie maal scheepsrecht gaat deze keer dus zeker niet op.

Na een tijdje met ze mee te varen vroeg ik of we niet een allerlaatst poging konden wagen omdat ik het zo graag wilde. Gelukkig waren ze mega relaxt en was dit de laatste poging voordat we terug zouden gaan. Ik wilde namelijk graag met wilde dolfijnen zwemmen en geen getrainde excursie dolfijnen zoals de meeste ze wel kennen die je kunt vasthouden en dergelijke. 

De meeste geloofden het wel en uiteindelijk lagen we maar met 4 van de 12 personen in het water. Na een minuut of 10 in het water waren ze dan eindelijk daar. Prachtig om deze beesten door het water te zien gaan in een klein groepje van negen. Dit waren er weinig aangezien er vanaf de boot misschien wel meer dan 70 tot 80 te zien waren. Wat een ongelofelijk prachtige beesten zoals ze door het water gaan. Het lijkt alsof ze nauwelijks bewegen maar de snelheid waarmee ze kunnen gaan is onvoorstelbaar. Het piepend geluid wat ze maken om te communiceren is overigens ook een heel unieke en aparte ervaring.  Zo is maar te zien dat de doorzetter uiteindelijk wint. 

In de avonduren was het ideaal aangezien het WK bezig was. Drie wedstrijden per dag en de meeste werden dan ook bekeken. Ik moet zeggen in Sri Lanka was het nergens te bekennen en heb ik het dus ook geen seconde gemist.... tussen alle excursies door werd voor de rest veel uitgeslapen, het strand bezocht, gelezen en vooral veel niks gedaan. 

Na de onderwaterwereld al enkele keren via een luchtbuis (snorkel) verkent te hebben was het tijd voor het echte werk. We zouden 2 duiken in totaal gaan doen gezien de kosten en het budget voor de Malediven. De eerste duik zou naar een plek zijn met verschillende soorten roggen en waar het mij vooral om ging de haaien. Vol enthousiasme om weer te duiken en vooral haaien te zien waren we onderweg naar de eerste duikplek. Eenmaal gereed, werd het water ingesprongen en afgezakt richting de bodem. Op een metertje op 30 zwommen we richting een rots die we moesten vasthouden. Ik hield de rots vast en keek over het randje heen en zag een stuk of 35-40 haaien rondcirkelen. Mijn ogen werden direct groter en vol verwondering en enthousiasme observeerde ik deze prachtige beesten. Het waren allemaal white tip sharks van tussen de 1 en 2 meter ongeveer. Geen seconde had ik angst, alleen maar verwondering voor deze schoonheid van de natuur. 

Even later werd een stuk verderop weer aan een rots vastgehouden. Dit keer mochten we getuige zijn van drie grote grey reef sharks van een meter of 3 die voor en om ons heen cirkelden. Ik kon direct al concludeerden dat dit tot nu toe de vetste duik was die ik tot nu toe in mijn leven gemaakt heb. Tussendoor waren er ook nog een aantal soort roggen te zien, dit waren eigenlijk gewoon maar leuke bijkomstigheden net zoals alle andere vissen die voorbij kwamen. 

Nog onder de indruk van de eerste duik lag ik alweer in het water voor de volgende duik. Dit zou namelijk een wrak duik worden naar een oud vissersschip van een meter of 40. Duiken naar een wrak vindt ik het mooiste wat er is. Het ontdekken van zo’n groot gevaarte op de zeebodem wat langzaam overgenomen wordt door de zee en haar leven doet iets met me. Aangekomen bij het wrak was ik meteen weer in mijn nopjes. Na een aantal rondjes om het wrak en erover heen gegaan te zijn was het tijd voor de echte ontdekking. Via een Luik op het dek zwommen we naar binnen en was het prachtig te zien hoe de vissen en enkele planten zich hier gevestigd hadden op en rondom het staal. 

Een hele unieke en mooie ervaring om door een wrak te gaan en alleen te doen als je zelfverzekerd bent onderwater. Om je heen is namelijk alles afgesloten aangezien je aan de binnenkant van het schip bent. In de punt (voorkant) van het schip zit een grote luchtbel vast die er nog inzit van toen het schip naar de bodem zonk. We gingen met ons hoofd in deze luchtbel en ademden hier even zonder apparatuur en gingen weer snel verder naar het Luik (uitgang). Teveel ademen in deze luchtbel is namelijk schadelijk. Aangezien deze lucht(bel) hier al lang vastzit en er niet beter op wordt door het roest proces van het schip. Aangezien ik wrak duiken zo geweldig vind waren we te lang te diep gebleven wat ervoor zorgde dat mijn decompressietijd 13 minuten zou zijn in plaats van 3. Maar dit was het allemaal meer dan waard uiteraard. 

Na de duiken besloten we later op het strand al snel dat we naar meer duiken verlangde. En met name naar een nachtduik en dan vooral bij het wrak. Na wat onderhandelen en doen alsof we nog twijfelden waren de volgende duiken al geboekt voor de laatste dag. Een ochtendduik met Manta Rays en een nachtduik naar het wrak. Zo gezegd, zo gedaan. 

Helaas zit het niet altijd mee en vanaf boven water kon al geconcludeerd worden dat er geen manta’s waren. Besloten naar een andere plek te gaan met veel kleurrijk koraal. Hier was als troost wel nog een verloren haai te zien. Na de rest van de dag niet veel meer gedaan te hebben was het moment dan eindelijk daar. 

Helemaal klaar voor de nachtduik werd in het pikkedonker de zee ingesprongen. Een nachtduik heeft sowieso al een mysterieus en ongeloofwaardig gevoel. Het geeft je het gevoel in een totaal andere wereld of universum te zijn wat niet uit te leggen valt. Je hebt alleen een zaklamp, alles om je heen is pikzwart en je ziet de zaklamp van de mensen om je heen, meer niet. Je ziet uiteraard alleen waar je schijnt, het koraal bloeit meer op en komt tot leven en je weet niet wat je kunt verwachten. Ik raad iedereen aan dit eens in zijn leven te doen, het is namelijk een unieke en onbeschrijfelijke ervaring. 

Opeens verschijnt er een soort van grote nog donkerdere wand voor ons. We zitten namelijk aan de onderkant van het schip. Na het schip ontdekt te hebben is het tijd om het ruim aan de voorkant weer in te gaan. Een totaal andere en unieke ervaring dan bij daglicht, nog veel beter zelfs. Na het verlaten van het ruim maakt hij mij duidelijk hem te volgen met nog een andere persoon. We gaan richting de achterkant van het schip waar een super klein luik is waar ik maar net doorheen pas. Via dit luik komen we terecht in de machinekamer van het schip en nog enkele compartimenten. Hier was een grote Napoleon vis van ongeveer 1,5 meter te zien die aan het slapen was, wat een joekel van een beest zeg. Na hier mijn ogen uitgekeken te hebben vervolgende we onze weg naar buiten via een trap die helemaal begroeid was. 

Wat een ongelofelijke ervaring dit was kan ik bijna niet met woorden uitleggen. Het was zo smal dat iemand met claustrofobie hier zijn uitweg nooit in zal vinden. Maar wat een ervaring, vol met positieve spanning en adrenaline voelde ik me een soort van ontdekkingsreiziger. Het voelde heel onrealistisch alsof ik naar een documentaire op Discovery aan het kijken was maar er dan zelf middenin zat met een 3D bril. De weg werd vervolgd in het donker en met een meer dan voldaan en gelukkig gevoel eindigde ik deze duik op mijn laatste avond. 

De laatste ochtend was aangebroken en de tijd was alweer omgevlogen alsof het niks was. Tijd is sowieso relatief en lijkt maar sneller te gaan naarmate je ouder wordt, maar goed dat is een ander onderwerp. De jetski stond klaar en zou ons brengen naar een zandbank 10 minuten verderop. Deze zandbank hadden we volledig voor ons alleen en hier werd het meegebrachte ontbijtpakketje dan ook   Met veel plezier genuttigd. Na het ontbijt, wat zwemmen en relaxen was het helaas tijd om de weg terug in te zetten en me klaar te maken om richting Male te gaan. 

Normaal ben ik niet zo van de strandvakanties waar je letterlijk dagen achter elkaar niks doet en in de zon bakt. Gelukkig was dit niet het geval gezien de vele excursies die we ondernomen hebben. De echte strandmomenten om niks te doen waren ditmaal zelfs net te kort omdat ik er niet aan toegekomen ben om mijn boek The Answer uit te lezen. Overigens een heel goed boek over positieve psychologie. 

De mensen maken het verschil was hier ook wederom van toepassing. Al vanaf de eerste dag dat we een upgrade kregen werden we overgeplaatst naar White Sands. Dit hotel en nog drie anderen werden door een familie (3 broers en de vader) gerund. Ze waren heel toegankelijk, open en hielpen in alle mogelijke manieren om ons te kunnen helpen daar waar nodig. Niks moest en alles was vrijblijvend, dit kon niet gezegd worden van andere plaatsen. Bij het verlaten van het eiland kwamen de broers ons zelfs nog persoonlijk gedag zeggen bij de boot. 

De onderwaterwereld heeft ervoor gezorgd dat dit een onvergetelijke trip is geworden. 

De Kosten zijn nog goed meegevallen als je ziet wat we hier allemaal ondernomen hebben. Het eindbedrag voor 11 nachten Malediven komt neer op een totaalbedrag van €428 per persoon oftewel €39 per dag. Dit is uiteraard exclusief de vlucht. 

Denk hierbij aan:

11 overnachtingen a 35$ per nacht 
Volledige dagexcursie snorkelen 
Halve dag excursie snorkelen 
4 fundives
Ontbijt met een jetski op een verlaten zandbank 
Lokaal vervoer 
Eten en drinken 

Op naar het volgende avontuur en dit keer in Europa. Het voelt alsof ik naar huis ga, iets wat ik nog lang niet wil aangezien er nog zoveel te zien en te beleven is. Ik weet dat dit tijdelijk is, ik niet echt naar huis ga en met een groter doel voor ogen in Europa ben. Ik kijk er wel naar uit om Chinouk en Sam te zien. Wat ik overigens super leuk en lief vindt dat ze een aantal dagen over wilde komen. Ik had natuurlijk nog wel meer mensen willen zien en daar waar het mogelijk is kom ik misschien even naar Nederland.