Engeland & Nederland

Het volgende hoofdstuk staat op het programma. Namelijk een soort van Roadtrip door Engeland en het weerzien van een vriend, namelijk Benjamin.

Het station waar Harry en Hagrid elkaar leerden kennen, kozen wij om elkaar weer te zien. Namelijk bij perron 9 drie vierde in London. 

Vervolgens op weg richting het huis van Benjamin in down town, ook wel bekend van de engelse serie down town Abbey. Dit plaatsje ligt tussen Southampton en Bristol in Zuid-West Engeland. In de nacht aangekomen en dus nog niet kennis kunnen maken met zijn ouders. Na uitgeslapen te hebben tot een uur of 11 was het dan eindelijk tijd. Hele leuke en lieve mensen, later zou blijken dat ze me al bijna geadopteerd hadden. Ze waren heel erg druk bezig en al snel waren we ook aan het werk. De volgende dag werd namelijk de 60 jarige verjaardag van zijn moeder gevierd met een tuinfeest. Ik had niks te doen en besloot ze te helpen met verschillende dingen. Geloof me, een betere binnenkomer kun je bijna niet hebben. 

3x raden wie op dit feest ook uitgenodigd was zonder ook meer iemand te kennen. Juist ja die persoon was ik....

Eigenlijk de eerste keer in 10 maanden dat ik me een beetje ongemakkelijk voelde. Beweeg je je rond tussen allemaal onbekenden die gesprekken hebben waar je geen enkel benul van hebt waar het over gaat. Ik besloot van tevoren al een filmpje te gaan maken waar iedereen een persoonlijk bericht voor Cathie kon zeggen. Mijn voordeel was dat ik nog meer credits bij Cathie kreeg maar vooral iedereen even 1 op 1 gezien had als ijsbreker. Achteraf gezien heeft dit in combinatie met het WK een zeer positieve rol gespeeld om letterlijk de familie in te rollen. 

De volgende dag was het net zoals in Nederland warm. We besloten een vriend van Benjamin op te zoeken met een zwembad in de tuin. Een lekkere relax dag  waarbij ik uiteindelijk voor ze gekookt had was dan ook zo voorbij. 

De volgende dag een meer culturele trip op het programma, namelijk Salisbury. Recentelijk nog veel in het nieuws door een vermoorde (oud) Russische spion wat voor veel commotie zorgt. Voor mij was dit niet echt interessant. Wel de kathedraal, de toren zou ooit een van de hoogste torens ter wereld zijn geweest. Vooral de Magna Carta is het pronkstuk wat in deze kathedraal te bezichtigen is. De magna Carta is een drie delig document waarin voor het eerst in de geschiedenis vrijheden en rechtspraak voor het volk werd vast gelegd. De magna carta wordt dus gezien als het begin van de parlementaire democratie. 

Een bezoek aan Stonehenge kon natuurlijk ook niet uitblijven aangezien dit in de buurt was. Overblijfselen van een van de eerste beschavingen ter wereld.  Ze aanbaden natuurgoden door de grote cirkelvormen van stenen. Verassend was er een rebel in ons die geen zin had om het via de paden te doen zoals iedereen. 

We weken af van de toeristische parkeerplaats, reden naar een andere plek en parkeerden onze auto langs een drukke weg in het veld. De weg met de voet vervolgd en de stenen en mensen massa kwamen steeds dichterbij. Op het juiste moment werden onze klim en klauter technieken op prijs gesteld. Verwacht hierbij geen gevangenis hek maar meer een poort op borst hoogte zoals je ze ook hebt in een wei van paarden. Binnen enkele seconde was het klusje gepiept en liepen we met de mensenmassa rondom de stenen. Indrukwekkend en vooral het verhaal erachter is mooi. Vooral het verhaal zoals ik er nu gekomen ben en het beleefd heb. 

Bristol was de volgende stad die eraan moest geloven. Vooral het havengebied is hier leuk om rond te wandelen. Ook hier kon iets cultureels niet overgeslagen worden. De SS was de gelukkige die ons dit keer mocht ontvangen. Nee niet de Duitse SS maar het eerste schip ter wereld met een stalen romp. Wat overigens nog altijd de basis is van huidige schepen. Dit (luxe) schip was er voor continentale reizen af te leggen tussen plaatsen zoals London, Melbourne, New York en nog veel meer. Interessant om eens over heen te lopen, te lezen en zien hoe het er in die tijd aan toe ging. 

Na Bristol reden we richting het noorden naar Nottingham. Ook wel bekend van de verhalen van Robin Hood. Het enige echte hoogtepunt hier was eigenlijk het wildkamperen in het bos, de rest is niet echt wat speciaals. Wel nog een rondje om het stadion van Nottingham Forrest gemaakt. Het lijkt me een leuke stad maar heb er te weinig van gezien om er een oordeel over te kunnen geven. Worcester is overigens een plaats waar ik niks over te zeggen heb, echt niks te beleven daar.

Na 10 maanden was het besluit dan daar eindelijk gemaakt op een late vrijdag avond. Ik zou voor een dikke week terug naar Nederland gaan om iedereen weer te zien, APK keuring bij de tandarts en andere zaken te regelen. 

Opgehaald in Keulen door pap, tets en mam natuurlijk. Het voelde alsof ik ze 3 weken geleden nog gezien had. Het was dan ook minder emotioneel als verwacht. Uiteraard wel fijn om ze weer te zien, een knuffel te geven en bij te kletsen. De volgende dagen in Nederland tot mijn vertrek zou een kwalitatieve planning eisen. Vrijwel elk moment zat dan ook volgepland met afspraken en vrije tijd was er dan ook niet echt. Heerlijk om weer vrijwel alle vrienden en familie gezien te hebben ondanks dat ik nog tijd te kort heb gehad. Wel moet ik eerlijk bekennen dat ik er ook weer naar uitkeek om Nederland te verlaten. Zeker niet voor de mensen. Ik ben vermoeider geweest in deze week dan  in de afgelopen 10 maanden. Daarbij is mijn reislust momenteel ook zeker nog niet gestild en heb ik er nog geen behoefte aan op dit moment om mij in Nederland te vestigen of voor een langere tijd te zijn. 

Alle vrienden en familie dan ook nogmaals bedankt voor alles. Vooral het vrijmaken van gaatjes in ook jullie drukke planningen. 

Een leuk feitje is ook nog dat ik op de vlucht naar Nederland drie uur vertraging had waardoor het weerzien met Pap, mam en tets nog langer duurde. 

Bij aankomst in Engeland werd ik op het vliegveld weer opgehaald door Benjamin. We zouden slapen in een riant landhuis met prachtige natuur om ons heen net buiten London. De volgend dag werd de wijk Camden wederom bezocht wat nog steeds een heel gezellige wijk is. Het aantal vliegtuigen wat constant over London heen gaat Is echt ongelofelijk. Elke keer als je omhoog kijkt kun je altijd wel minimaal drie stuks aanwijzen. 

De volgende nachten werden doorgebracht in de wijk Hackney waar een vriendin van hem woont. Deze wijk bestaat uit oude fabrieken die zijn omgebouwd tot appartementen. Het zit hier dan ook vol met kunstenaars, artiesten en veel muziekanten. De hele wijk was dan ook vol met kunstwerken van graffiti op elke mogelijke plek waar je kon kijken. Door hier in de wijk rond te lopen leerden we al snel een aantal hele relaxte mensen kennen van verschillende afkomsten. Voor mij persoonlijk is dit een van de betere wijken van London die ik tot nu toe gezien heb. 

Als je in Liverpool bent geweest in de Cavern pub is het natuurlijk onmogelijk om  in London het meest beroemde zebrapad ter wereld over te slaan, namelijk Abbey Road. Dit is natuurlijk bekend door de cover van het album Abbey Road van de Beatles in 1969, voor de onwetenden. Zo simpel bedacht en juist daarom zo krachtig. Ik kan je vertellen dat we zeker niet de enige mensen waren die het idee hadden om hier een bezoek te brengen. Het zag namelijk zwart van de mensen en de Beatles zorgen nog altijd voor een constante file door het aantal poserende mensen op het zebrapad. 

Leeds is ook een leuke en levendige stad in het noorden. Vooral het bezoek aan het gratis museum royal armouries was zeker de moeite waard. Hierin is vanaf de jaren jagers en verzamelaars tot aan nu te zien hoe er werd gejaagd, oorlog gevoerd en met welke wapens dit gedaan werd. Het meest interessante voor mij was dan ook de middeleeuwen en huidige tijd met de aanwezigheid van al haar wapens. 

Cheltenham, chester le street, taunton en worcester werden ook nog bezocht maar naar mijn mening zijn deze plaatsen niet benoemenswaardig.

De bijna laatste stop zou 2 dagen Brighton worden waar zijn zusje woont. Een plaatsje in zuid Engeland met een strand. Al snel was ik verkocht aan dit kleine plaatsje. Een hele fijne en gezellige hippie sfeer hing hier rond. Overal terrasjes en hele kleine en gezellige steegjes met daarin winkeltjes waar het krioelde van de mensen. Als ik een huis en geld genoeg had kon ik me hier een hele inboedel bij elkaar kopen aan aparte, unieke en artistieke objecten. 

Gezien het geluk met het weer in Europa konden we zelfs de volgende dag op het strand liggen. Geen strand zoals je je voorstelt maar met stenen en dus niet het meest optimale om op te liggen. Maar goed, wie kan er zeggen dat die op het strand in Engeland heeft gelegen op een zonnige dag. Ik denk zelf niet meer dan 10% van alle toeristen die in totaal Engeland bezoekt. 

Later op de dag zouden we weer de stad ingaan. De groote gaypride van de UK was namelijk in brighton en toevallig in dit weekend. Dit konden we niet aan ons voorbij laten gaan natuurlijk. Feestende, schaars en verklede mensen waren overal te zien. Het was een groot feest en de hele stad stond op zijn kop. Overal was iets te doen, alle etalages waren versierd en we keken onze ogen uit. Uiteindelijk op de pier beland met een aantal mensen waar we aan zee in het zonnetje een aantal biertjes hebben genuttigd. Ik kan wel zeggen dat Brighton een hele fijne stad is en mijn favoriete na London. Zeker een bezoekje waard als je eens in de buurt bent. 

Vanuit Brighton naar de voorlaatste stop in Down ton. Na hier geweest te zijn en ook afscheid te hebben genomen van zijn ouders zat het avontuur in Engeland er alweer op. Een nachtje in London en de volgende ochtend zou mijn vlucht richting de volgende bestemming vertrekken. 

Namelijk Singapore, weer naar de andere kant van de wereld en klaar voor nieuwe avonturen en (helaas) binnenkort weer werken.