Noord Vietnam part 1 - Hanoi en de tocht naar SApa

Ik voel me super, want ik ben eindelijk door de strenge VISA controle heen en heb mijn eerste stappen in Hanoi gezet! Aangekomen bij een nieuw hoofdstuk genaamd Vietnam. 

Lange verhalen zijn saai dus ik ga proberen het voortaan kort en bondig te houden. Ben benieuwd of het gaat lukken. 

Wat verwacht ik?

Mijn eerste motor kopen, hier veel kilometers op maken die niet altijd vlekkeloos zullen gaan lopen, minder toeristen, meer een gevoel van vrijheid, mooie natuur, een verlaten pretpark, mijn PADI behalen, een schat aan geschiedenis, schieten met wapens, de Mekong Delta, leren surfen en het uitkijken naar de rijstvelden van Sapa, watervallen en nog veel meer. 

In Hanoi kun je hostelhoppen in de avond. Mocht je hier ooit zijn, dan moet je dit zeker doen. Elk uur slaat een ander hostel een vat bier aan en dit bier is gratis tot het vat leeg is. Dit alleen is al een reden om te gaan toch?

Na enkele dagen deze biertocht verplicht te volgen heb ik tussendoor nog mijn eerste motor gekocht voor €215. Ik kon niet wachten en stond te popelen om mijn motortrip in Vietnam te starten. Helaas zouden we pas op maandag vertrekken. 

Hanoi zelf is geen bijzondere stad. Uitslapen na zo'n trip is dus zeker geen overbodige luxe en heb ik ook zeker gebruik van gemaakt. Nadat we de gratis biertocht hadden afgelegd zijn we nog één avond op stap geweest. Na enkele biertjes kreeg ik in een club briefjes van 1000 terug in plaats van 10.000. Gelukkig is dit maar €1.20 in totaal en valt mijn eerste scam gelukkig mee. 

In Hanoi zijn we naar een gevangenis geweest met onder andere dodencellen. Voor de rest is deze plek niet benoemenswaardig. Wel kan ik vertellen dat de gemiddelde nagellengte in Vietnam 2 centimeter vanaf de vingertop is. Misschien dat ze deze gebruiken om rijst te eten?

Bjorn zijn pinpas werkte niet waardoor hij geld van mij zou lenen. Dit bedrag liep al snel op tot 2.1 miljoen. Helaas waren het geen euro's want dan had ik Nederland waarschijnlijk nooit meer met mijn eigen ogen gezien. 

Het enige mooie aan Hanoi was de avond markt. Onbegrijpelijk groot en er leek wel geen einde aan te komen. Maar net zoals elke andere markt verkochten ze bijna allemaal hetzelfde. 

Ik kon niet wachten tot morgen want dan zouden we op de 'motor' naar een verlaten dorp gaan rijden. Deze verlaten plaatsen zijn een passie van me geworden en het is ook echt super gaaf en spannend om ze te bezoeken. Ik snap niet waarom ik dit niet eerder gedaan heb in onder andere België waar nog veel gebouwen en fabrieken leeg staan. 

Eenmaal daar aangekomen was het een fantastisch ervaring. Je rijdt door straten waar geen mens komt en allemaal verlaten huizen staan. Het leek wel een filmset voor een horrorfilm of iets wat daar op lijkt. Dit dorp was gebouwd voor 10.000 mensen maar het project is nooit afgemaakt. Dit terwijl er al heel veel huizen (villa's) klaar waren en nu leven er alleen een handvol locals. 

Na enkele huizen bezocht te hebben en op het dak te zijn geweest hebben we nog een grote ronde op de motor gemaakt door dit dorp. Verlaten huizen en straten en begroeiing (inclusief de stoep) geeft je nogmaals het idee in een film te zijn.

De volgende dag zou onze trip starten naar Sapa. Een mooie plaats in het noorden van Vietnam met haar mooie bergen en rijstvelden. Helaas zouden we na dag 1 veel regen aantreffen wat niet altijd bevorderlijk is op de motor. Toch hebben we het uiteraard gehaald anders zou ik dit niet meer kunnen typen. Ook hebben we twee avonden in het donker gereden om de plaats van bestemming te komen doordat we te laat vertrokken waren door onder andere motorpech. Vanaf nu ga ik elke ochtend om 9 uur wegrijden en heb ik geen zin meer om tussen het gevaarlijke verkeer in het donker te rijden. Het is een hele ervaring op zich, laat staan in het donker door de bergen. 

Wel moet ik zeggen dat dit ons ook unieke momenten heeft bezorgd. We kwamen in het donker aan in een dorpje waar we iets wilden eten. We werden meteen bekeken omdat we blank waren en kregen direct een persoonlijke ober die alles voor ons regelde. We aten bladeren met daarin een soort van worstjes, het zag er apart uit maar smaakte goed. Vervolgens een bord met kleine sprinkhanen en later een bord met grote sprinkhanen. Ze smaken net als nootjes maar het idee erachter zorgde ervoor dat niet het hele bord genuttigd werd. 

Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een hostel in Lao Cei in de buurt van de grens van China. We kwamen aan in een horror hostel, schimmel op het plafond, keutels op het bed, vieze vloeren en eigenlijk alles was smerig. Uiteraard hebben we het wel overleefd met onze lakenhoes en konden we de dag erna onze weg vervolgen. Ik kan je zeggen dat wanneer je motor rijdt het lijkt alsof je heel bruin bent geworden, maar in de douche is het water zwart van de rotzooi van de uitlaatgassen die je van je afspoelt. Na een nacht in dit hostel voelde ik me viezer dan een dag op de motor. 

De volgende dag op weg naar Sapa reden we weg met redelijk goed weer, bewolkt maar niet dreigend. Op ongeveer de helft van onze tocht begon het met regenen en dit zorgde ervoor dat we later volledig nat zouden aankomen, dit ondanks het dragen van een regenpak. 

Het was niet bepaald gek om door plassen van 10 centimeter te rijden die soms wel 25 meter lang waren. Door het vele regenwater ontstonden er watervallen over de rotswanden die ervoor zouden zorgen dat de hele weg blank van het water zou staan. Welkom in Sapa in het regenseizoen.