Thailand Part II - Chiang Mai, Pai & Chiang Rai

9 oktober 2017 - Vietnam Halong Bay official, Vietnam

Na het verblijf in Bangkok en Ayutthaya staan Chiang Mai, Pai en Chiang Rai op het programma. Dit zijn rustigere en meer relaxte plekken dan Bangkok; oftewel 'chilaxing' zoals een Amerikaan ons later zou vertellen. Na een schuddende nacht in de trein eindelijk aangekomen in Chiang Mai waar we direct ons hostel hebben opgezocht. Na hier even lekker rustig aan te hebben gedaan, zijn we direct naar een scooterverhuur gegaan om er eentje te huren. Vervolgens hebben we Steffie en Eunice (Amerikaanse) ergens ontmoet om op zoek te gaan naar de Thaise Grand Canyon. Ook wel een beroemd natuurpark in Amerika maar waarschijnlijk gestolen van Thailand. Net gestart met onze trip was Bart nog ietwat voorzichtig en deed lekker rustig aan om te wennen aan de scooter. Geloof me later in Thailand was deze onzekerheid verdwenen en maakte hij de straten onveilig. Hij was bijna ongrijpbaar voor het oog zelfs; het was dat je een scooter hoorde langskomen. Na een lange tocht hadden we ons natuurlijk verreden. We stonden bij de verkeerde canyon maar gelukkig zat het weer mee en lag de echte grand canyon niet ver hiervandaan. Eenmaal aangekomen bestond onze keuze om het water in te gaan uit twee opties. 1: springen van 7.,5 meter hoogte of 2: omlopen en direct het water in gegaan. De keus was dus gemaakt en we vlogen al snel vanaf 7,5 meter het water in. Na een tijdje gezwommen te hebben zijn we terug gegaan om te eten en later op de avond nog op stap te gaan. We hadden met een aantal mensen een olifant trip geregeld bij Doi Inthanon Elephant Park waarbij we ze gingen voeren en wassen. Dus voor de duidelijkheid: nee we hebben er niet op gereden en dat kon gelukkig ook niet. Na deze tour voor een aantal mensen geboekt te hebben voor 1700 Bath pp in plaats van 2500 Bath zijn we eentje gaan drinken. Dit ene biertje werden er al snel meer en voor we het wisten zouden we nog maar enkele uurtjes hebben totdat de bus naar het olifantenverblijf zou gaan. Dit beloofde een korte nacht te gaan worden. In het busje in de ochtend erna spatte de frisheid van iedereen af. We hadden er natuurlijk veel zin in maar het lichaam dacht daar af en toe anders over. Een flinke gaap en zucht met vermoeide ogen waren dan ook eerder regel dan uitzondering. Aangekomen bij het olifantenpark hebben we de olifanten als eerste gevoerd waar ze duidelijk van genoten. Er zat geen enkele dwang bij en geen enkel moment heeft een ranger ze op een negatieve manier benaderd of aangeraakt. Een zeer fijne sfeer dus. De olifanten waren uiteraard wel gewend aan mensen en alles ging er vredelievend aan toe. In eerste instantie was het wel even spannend omdat het toch wel grote beesten zijn en je weet nooit waartoe ze in staat zijn. Uiteindelijk was ik volledig gerustgesteld en heb ik ze zelfs nog even geknuffeld. Na het voeren zijn we wat gaan eten om vervolgens naar een jong olifantje te gaan kijken van pas 2 weken oud. Super schattig maar wel al heel sterk, hij wilde steeds tegen iedereen aan duwen (lees: stoeien). Na het eten en het bekijken van het baby olifantje zijn we met andere olifanten naar de modderpoel gegaan. We hebben ze ingesmeerd met modder en uiteraard kon een modder gevecht niet uitblijven. In een mum van tijd leken we als groep meer op een stam uit de rimboe dan op bleekscheten. Uiteraard hebben we wel flink gelachen en is niemand gespaard gebleven. Na het modderbad voor ons waar de olifanten aan mochten deelnemen, gingen we de rivier in om ons en de olifanten schoon te wassen met water. Eenmaal in het water gingen ze half liggen en leken ze klein, lief en schattig. Als er een opstond was het meteen een reus en dit maakte dan ook indruk. Na het wassen hebben we nog lekker van de zon genoten en met de olifanten gespeeld. Op de terugreis hebben we vrijwel allemaal de ogen voor een uurtje of twee gesloten om onze dagelijkse meditatie sessie uit te voeren. We waren uiteraard gesloopt. Bij terugkomst hadden we afgesproken even op bed te gaan liggen en erna rustig aan te doen. Het op bed liggen kwam er niet van en even later zaten we te eten. We besloten om naar het hostel te gaan en daar een spelletje onder het genot van één biertje te doen en het niet te gek te maken. We waren ondertussen met acht mensen. Morgen zou de dag zijn dat we uit elkaar zouden gaan. Iemand opperde om op stap te gaan en kreeg weinig tot geen respons. Laat het nu net zijn dat een half uur erna we met zijn alle in een grote tuk tuk zaten om op stap te gaan. Plannen wederom gewijzigd, oh wat erg. Pai De dag erna zouden Bart en ik scooters huren om richting Pai te gaan samen met Steffie, Naomi en Fabian. Dit schijnt een super mooie weg te zijn door de bergen met vele bochten en bezienswaardigheden. Geloof me dit was ook echt zo en ik raad het iedereen dan ook echt aan om te doen wanneer je de mogelijkheid hebt. Eenmaal later vertrokken dan gepland door de nacht ervoor waren we eindelijk rond een uurtje of half 2 onderweg. We reden lekker door en Bart maakte flinke stappen wat betreft de kilometerteller. Een mooie ervaring was het wel tussen de rijstvelden en bananenbomen door. We kwamen onderweg een waterval tegen. Ofja, eigenlijk konden we deze pas na twee uur zoeken vinden. Het was een mooie grote waterval waarbij Steffie, Bart en ik nog gezwommen hebben en ik een poging heb gedaan om eronderdoor te lopen. Voor mijn gevoel was dit in het midden maar het was volledig aan de zijkant. Ik kon niks zien en het water kletterde hard op mijn hoofd en schouders. Geen handdoek bij maar wel zeiknatte kleren doordat ik eerst op de foto met de waterval wilde. Om een beetje fatsoenlijk erbij te komen was ik al kletsnat voordat ik er was door alle rondvliegende druppels. Daarna dus besloten om te zwemmen omdat het toch geen reet meer uitmaakte. Na hier vertrokken te zijn begon de tijd langzaam te dringen. We moesten nog een heel stuk en waren ons ervan bewust dat we sowieso in het donker zouden gaan aankomen. We reden midden door de bergen met vele bochten en de avond begon al snel te vallen. Voor we het wisten was het donker en we moesten nog zeker een uur berg op en af met af en toe een licht van een auto. Geen warme kleding bij ons en koud was het zeker. We deden onze poncho's aan tegen de kou en dit werkte best goed. Alleen Bart had deze niet. Gelukkig heeft hij wel spek genoeg om zich warm te houden dus dat scheelt. Ook waren in de verte continue flitsen te zien wat er dus niet goed uitzag. Al met al zijn we toch goed aangekomen bij ons hostel. De dag erna zouden we weer scooters huren om weer lekker rond te rijden. Mijn oog viel meteen op een crosser met 150 CC en ik was verkocht. Alhoewel ik er nog niet 100% zeker van was, deze toch maar gehuurd ondanks dat ik niet kon schakelen. Na een korte uitleg had ik het al snel te pakken en voelde ik me als een koning op de weg. Niet omdat ik zo goed kan rijden maar meer omdat ik het onwijs vet vind om te doen. De eerste stop zou een hot spring zijn waar we een natuurlijk maskertje hadden opgedaan. Ik kon niet wachten om weer op mijn machine te springen dus ik nam het voortouw om er uit te gaan en alvast wat te gaan rijden. Niet snel erna volgde de rest en gingen we naar een waterval waar we wederom gezwommen hebben. Hier iets verder door hebben we de bamboo bridge bezocht die echt heel erg lang was. En ja je raadt het al hij was helemaal van bamboe. Het was een super mooie locatie waarbij de brug over allemaal rijstvelden liep. Een mooi plaatje die me nu al doet verheugen op de rijstvelden in het gebergte bij Sapa in Vietnam. Tevens is ook het motorrijden in Vietnam iets waar ik niet op kon wachten. Het gevoel is te vergelijken met dat je als klein kind vroeger snoepjes bij de Jamin mocht uitzoeken. Na weer een stuk geknald te hebben op de crosser kwamen we eindelijk aan bij de canyon. Een grote vallei met smalle paden (40 cm breed) waarbij aan beide kanten een afgrond van minimaal 20 meter was. Wetend dat hier al een aantal doden zijn gevallen (letterlijk) in combinatie met mijn lichte hoogtevrees kan ik je vertellen dat ik mij niet altijd even zen of ying yang heb gevoeld. Het is een super mooi gebied en vooral toen langzaam de zon begon te dalen. We hebben uitgebreid van de zonsondergang genoten. Helaas door een stomme wolk voor de zon hebben we dit niet heel goed kunnen zien. Mijn interesse en kinderlijke passie voor het rijden op de crosser zorgde ervoor dat ik de dag erna om kwart voor 8 zou opstaan om samen met Fabian een stuk te gaan rijden in de omgeving en nog meer dingen te ontdekken. De tijd vloog voorbij, net zoals alle minuten,uren en dagen sinds ik vertrokken ben. In de vroege middag ben ik samen met Naomi op de scooter op zoek gegaan naar sportscholen om een muay tay les bij te wonen. Niemand wilde mee, dus gingen we met z'n tweeën. Na twee uur rijden, waarbij we verlaten stukken hebben getrotseerd, hebben we twee scholen gevonden. De warming up begon met touwtje springen en opdrukken. De groepen werden gemaakt op basis van niveau (beginners, medium en gevorderden). Ik mocht bij de medium en Naomi bij de gevorderden. Geloof me als ik je zeg dat de gemiddelde man het tegen haar zou afleggen. Iedere groep had een eigen trainer die je combinaties liet maken en zei wat je moest doen. Na een afwisselende training van twee uur moest ik nog een kwartier uitzweten en had mijn lichaam al meerdere malen aangegeven dat ik een fysieke inspanning aan het doen was. Dit voelde niet altijd even prettig. Achteraf natuurlijk weer een heerlijk voldaan gevoel dat je iets gedaan hebt. Uiteraard natuurlijk blij dat we hieraan deelgenomen hebben. We zouden die avond wederom maar ééntje drinken en het niet laten maken aangezien we de dag erna om 8 uur het busje zouden hebben naar Chiang Rai. De directe busjes waren al allemaal vol dus moesten we in Chiang Mai een lokale bus pakken. De vlieger van 'effe eentje' ging wederom niet op. We leerden een leuk Belgisch koppel kennen en hadden zelf ook nog geen zin om te gaan. Alle ingrediënten voor een leuke avond lagen dus als een rode loper voor ons. Uiteindelijk werd het laat en zouden we ook de bus van 8 uur missen. We pakten hem om 9 en kwamen aan in Mai. Het bleek dat alle bussen (twee per dag) al vol zaten. Zelfs de bus naar Jabeek gaat nog vaker. GEEN Chiang Rai dus, en ik wilde hier nog zo graag heen voor de witte tempel die zo mooi schijnt te zijn. Dat uurtje later de bus had dus werkelijk geen verschil gemaakt, waren we nu maar langer blijven liggen. Even terug naar gisteravond. Pai staat ook wel bekend als hippie dorpje. Er hangt een relaxte en rustige sfeer en dit is ook aan alles te merken. Op straat staan allemaal eettentjes alsof het een foodtruck festival is (maar dan goedkoop). Dit klinkt voor veel mensen als een orgasme in hen oren denk ik toch zo. Ik raad daarom Pai aan iedereen aan en vond het jammer dat we al moesten gaan. Tevens is hier in het dorp ook het nieuwe programma 'Wie is de echte Jezus?' ontstaan. Financieel gezien was dit een grote flater. Zeker omdat de ochtend erna onze vluchten in de ochtend zouden vertrekken naar Maleisië en Vietnam. Het was onmogelijk om nog in Chiang Rai aan te komen dus zat er niks anders op dan een hostel te boeken in Mai en te kijken voor nieuwe vluchten. Het leuke is nog dat ik van tevoren zei dat ik het eens moest meemaken om een vlucht te missen. Dat is me dus bij deze gelukt. En gelukkig maar een goedkope Aziatische vlucht. Een nieuwe vlucht met betere tijden en €54 lichter zou ervoor zorgen dat ik mijn reis voort kan zetten. Bart tot ziens en tot over 3 maanden, onze wegen scheiden nu. Voor mij helaas alweer hoofdstuk 3 waar ik wel EXTREEM veel zin in heb. Samenvatting Thailand is extreem toeristisch, heeft denk ik de meeste shemales ter wereld, heerlijke streetfood tentjes, aardige mensen en een leleke hoofdstad. Hoe meer naar het noorden hoe relaxter en rustiger alles werd. Spijt omdat ik geen witte tempel heb gezien en vergeten ben een Thaise massage (zonder happy end) te nemen. De gemiddelde blanke vrijgezelle man komt naar Thailand voor zijn pleziertjes en dit is dan ook het straatbeeld wanneer de zon verdwijnt. PS. Doordat ik drie kilo teveel aan bagage had moest ik nog €40 bijlappen. Dit komt dus neer op een vlucht voor €94 omdat er geen bussen meer reden van Mai naar Rai. Bedankt daarvoor Veolia Thailand. Op naar Vietnam waar ik met Bjorn en Tamara aan een fantastisch motor avontuur ga beginnen en de vrijheid eindelijk kan beginnen. En het klinkt allemaal leuk maar geloof me, reizen is ook zwaar. Tijdens de vlucht maakten nog twee Vietnamese dames een foto met mij waar ik naast zat. Alsof ik het niet in de gaten had toen ik zag dat ik de helft van het beeldscherm vulde.

4 Reacties

  1. Margot Arets:
    9 oktober 2017
    Prachtig geschreven!
  2. Ridder:
    9 oktober 2017
    Mooi man! Alleen wel alinea's volgende x. Leest makkelijk weg. Als je nog tijd hebt in de toekomst zou ik nog terug gaan voor full moon party @ koh panjang of hoe spel je het. Dat eiland in ieder geval hahaha. Mega event
  3. Frank en Marjo:
    9 oktober 2017
    Hoi Sil, reizen is inderdaad heel zwaar, maar is wel prettig te verdragen. veel plezier in Vietnam.
  4. Marlou:
    10 oktober 2017
    Heerlijke humor